ေၾကကြဲစြာ နားလည္ခဲ့တယ္
အခ်စ္ဆိုတာ
ရက္စက္တဲ့ နတ္ဖုရား
ေတာမွာဖြားလို႔
ျခေသၤ့မရဲ႔ ႏို႔စို႔ၿပီး
ႀကီးျပင္းလာသူပါလားကြယ္။
သူ႔ရဲ႔ ေတာက္ပတဲ့ မီးလွ်ံ
ငါ့ကို ရိုးတြင္းျခင္ဆီအထိ
ေလာင္ကြ်မ္းေစခဲ့တယ္။
ညမ်က္ခံုးေအာက္က
စူရွမာေၾကာတဲ့ အၾကည့္နဲ႔ ၾကည့္သူရယ္
မင္းရဲ႔ သိုးေက်ာင္းသားရင္ခြင္
တစ္ခါေလာက္ ျပန္ဝင္ပါဦးလား
တစ္ခါေလာက္ နမ္းပါဦးလား
ဪသာ္.. အခ်ည္းႏွီးအနမ္းဆိုတာလဲ
ၾကည္ႏူးမႈကို ေပးစြမ္းတာပါပဲ
ရက္စက္တဲ့မိန္းကေလးရယ္..။
No comments:
Post a Comment